Γράφει στη Le Monde o Luc Cédelle,
μεταφράζει η Σίσυ Μπάρα
Πέθανε σε ηλικία 89 χρόνων στις 30 Σεπτεμβρίου, στη Ρώμη, από αναπνευστική ανεπάρκεια, ένα από τα μακρινά επακόλουθα της φυματίωσης που έπαθε στην εξορία, ο Σλόμο Βενέτσια δεν ήταν απλώς ένας πρώην εξόριστος, όπως οι άλλοι: στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου, ήταν μέλος των ειδικών μονάδων που διατίθενται για καταναγκαστική εργασία στους θαλάμους αερίων, των Sonderkommandos. Ταυτόχρονα, εκατοντάδες από τα μέλη τους πέθαιναν συνήθως μετά από τρεις μήνες εργασίας , για να αντικατασταθούν από νέες ομάδες. Όχι μόνο λόγω της εξάντλησης τους, αλλά επειδή οι Ναζί προτιμούσαν να σβήνουν πιθανά ίχνη των εγκλημάτων τους.
Μόνο μια σειρά από απίθανες συμπτώσεις, τη στιγμή που η προσέγγιση των συμμαχικών στρατευμάτων απορύθμισε τη σχολαστική βιομηχανία θανάτου, επέτρεψε στο Σλόμο Βενέτσια να σωθεί μαζί με άλλους κ να καταθέσει τις εμπειρίες του.
Μετά τον πόλεμο, όμως, ήταν σιωπηλός, δεν μπορούσε να μοιραστεί το απερίγραπτο συναίσθημα…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 914 επιπλέον λέξεις
Αναδόμηση της Ατλαντίδας 