(για να μην ξεχνιούνται παλαιότερες υποθέσεις)
Για την υπόθεση του Βαγγέλη Μποτζατζή
Ο Βαγγέλης Μποτζατζής βρίσκειται προφυλακισμένος από τις 29/11/2007, κατηγορούμενος μεταξύ άλλων (ενός εμπρησμού σε υποκατάστημα τράπεζας Millennium από τους «Εμπρηστές ενάντια στο κεφάλαιο και τη μισθωτή εργασία» σε ένδειξη συμπαράστασης στον κρατούμενο αναρχικό Γιάννη Δημητράκη και ενός εμπρησμού, και κάποιων εμπρησμών οχημάτων σε γαλλική αντιπροσωπεία αυτοκινήτων τις μέρες της πρόσφατης εξέγερσης στα προάστεια του Παρισιού) για μια ενέργεια με περιβαλλοντικά κίνητρα. Πιο συγκεκριμένα, κατηγορείται για έναν εμπρησμό δυο οχημάτων της ΔΕΗ, οι δράστες του οποίου κατέφυγαν στην πράξη αυτή ενάντια στην υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και τους θανάτους εργαζομένων για τους οποίους ευθύνεται η ΔΕΗ.
Η ανάληψη ευθύνης για εκείνη την ενέργεια είναι η ακόλουθη:
ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΌ ΣΤΟ ΑΜΑΞΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΙΣ 23-10-2007 ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Τα ξημερώματα της 23-10-2007 επιτεθήκαμε συμβολικά στο αμαξοστάσιο της ΔΕΗ στην οδό Αρμενοπούλου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ως απάντηση για τους δολοφονημένους εργάτες, που πέθαναν στα κάτεργα της ΔΕΗ και για την καθολίκή λεηλασία του φυσικού κόσμου που η ΔΕΗ συντελεί εδώ και 5 δεκαετίες.
Ήδη από τις αρχές του ’50 φάνηκαν οι διαθέσεις της, όταν επέλεξε ως καύσιμο το λιγνίτη, το χειρότερο ορυκτό σε ό,τι αφορά την αναλογία εξόρυξης-απόδοσης και τις επιπτώσεις του στο περιβάλλον. Η δημιουργία ορυχείων απαιτεί την μετεγκατάσταση ολόκληρων οικισμών και την ισοπέδωση δασών, χωραφιών και βοσκοτόπων, ενώ τα φίλτρα που τοποθετήθηκαν 30 χρόνια μετά την αρχική κατασκευή ουσιαστικά λειτουργούν μόνο κατά τη διάρκεια της μέρας,ενώ κλείνουν το βράδυ όταν και εντατικοποιείται η παραγωγή ρεύματος. Η υπονόμευση της ατμόσφαιρας, του νερού και της γης από τα εργοστάσια της ΔΕΗ είναι καθολική. Αυτό έγινε ακόμα πιο εμφανές κατά τις πρόσφατες πυρκαγιές, όταν τα ηλεκτροφόρα καλώδια της, αν δεν αποτελούσαν την αιτία της πυρκαγιάς, έκαναν αδύνατη κάθε προσπάθεια κατάσβεσης εξαιτίας του φόβου αναζωπύρωσης ή γενικού black out(Πάρνηθα).
Παράλληλα, η ΔΕΗ έχει κατασκευάσει και εκμεταλλεύεται τα περισσότερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Πρόκειται για φράγματα σε μεγάλες λίμνες και ποτάμια, που ελέγχουν την εισροή και εκροή νερού για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Οι επιπτώσεις στα τοπικά οικοσυστήματα είναι τραγικές, ενώ παρά τη γενική απαξίωση της αποδοτικότητας αυτών των μονάδων από πολλές επιχειρήσεις, η ΔΕΗ -σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό κράτος- συνεχίζει ακόμα και σήμερα το σχεδιασμό και την κατασκευή τέτοιων φραγμάτων(Αχελώος).
Παρά τα τεράστια προβλήματα που δημιούργησε, η ΔΕΗ δε συνάντησε παρά ελάχιστες ως και μηδαμινές κοινωνικές αντιστάσεις. Ο λόγος ήταν ο αέρας «ευρωπαϊκού» και «σύγχρονου» lifestyle που προσέδωσε το ρεύμα, αλλά κυρίως οι θέσεις εργασίας, που κάλυψαν τα κενά ανεργίας που δημιούργησε η έξοδος από την μετεμφυλιακή εποχή και η είσοδος στην εποχή της συγκρότησης ενός «σύγχρονου»
κράτους.
Η ποιότητα της εργασίας αποδείχτηκε από την πρώτη στιγμή καταστροφική. Συνδέθηκε εξ αρχής με νεοπλασίες, καρκίνους, αναπνευστικές και άλλες ασθένειες τόσο για τους εργαζομένους όσο και για τους πληθυσμούς των ευρύτερων περιοχών. Η πιο σημαντική όμως επίπτωση τη ΔΕΗ είναι η συμβολή της στις δολοφονίες εργατών, που -ως συνεπές αφεντικό- απέκρυψε πίσω από τον όρο «εργατικά ατυχήματα». Εκατοντάδες εργάτες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στα ορυχεία και τα
εργοτάξια της ΔΕΗ, χωρίς να συνυπολογίζονται οι θάνατοι και οι τραυματισμοί στους οποίους η ΔΕΗ έχει «έμμεση» ευθύνη. Η εργασιακή συνθήκη του θανάτου στα κακοσχεδιασμένα ορυχεία και τα κακοσυντηρημένα οχήματα εντάθηκε στο έπακρο με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ την περίοδο 2000-2001. Εργολάβοι και ολιγόμηνες συμβάσεις εργασίας μπήκαν στο παιχνίδι μιας ιδιωτικής πια εταιρίας με τα «προνόμια»
δημόσιας. Στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων η μόνιμη μια επωδός της επιχείρησης είναι η απειλή λουκέτου υπό την κάλυψη της «ενεργειακής μετεξέλιξης».
Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση είναι μακρύς και επίπονος. Η δράση μας αυτή είναι ένα κομμάτι αυτού του αγώνα. Όσο η ΔΕΗ συνεχίζει και εντείνει την εκμετάλλευση προς τον άνθρωπο και τη φύση, τόσο και εμείς θα εντείνουμε τη δράση μας εναντίον της.
Αντιεξουσιαστική Ταξιαρχία Συνείδησης
Υ.Γ.
αποφασίσαμε να επιτεθούμε μόνο στα δύο από τα 4 οχήματα που βρίσκονταν εκέι γνωρίζοντας ότι τα άλλα δύο περιείχαν φιάλες οξυγόνου, καθώς δεν θέλαμε να θέσουμε σε κίνδυνο τους περίοικους, τους περαστικούς ή τους απλούς εργαζόμενους.
Ο ίδιος, αρνείται κάθε κατηγορία εις βάρος του, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η αστυνομία βασίζει το κατηγορητήριο στην μαρτυρία ενός σεκιουριτά, ότι αναγνώρισε το αυτοκίνητο του Βαγγέλη μετά από έναν εμπρησμό. Βρίσκεται προφυλακισμένος στις: Δικαστικές Φυλακές Κομοτηνής, Τ.Κ. 69100. Κατηγορείται με τον «αντι»τρομοκρατικό νόμο για «εμπρησμό, κατ’ εξακολούθηση και από κοινού, έκρηξη, κατοχή και παρασκευή εκρηκτικών υλών, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις», και 3 πλημμελήματα.
Κείμενο του προφυλακισμένου αναρχικού Βαγγέλη Μποτζατζή από τις φυλακές Κομοτηνής:
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 26/11/2007 και ενώ κοιμόμουν στο σπίτι της συντρόφου μου, ένα συμβατικό αυτοκίνητο της ασφάλειας ήρθε και με προσήγαγε στο Αστυνομικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, παίρνοντας μαζί και το αυτοκίνητο. Όπως μου είπαν, κάποιος είχε δει το αυτοκίνητό μου στο σημείο που σημειώθηκε εμπρησμός σε αντιπροσωπία αυτοκινήτων. Στις 12 το μεσημέρι της ίδιας μέρας, με μια θεαματική επιχείρηση, 20 άνδρες της ασφάλειας και της σήμανσης με οδήγησαν σιδηροδέσμιο στο σπίτι της συντρόφου μου, ώστε να κάνουν έρευνα. Την ίδια στιγμή, μια άλλη ομάδα αστυνομικών έκανε έλεγχο στο σπίτι που μένω με τον αδερφό μου. Το απόγευμα της Τρίτης, στις 17:30 και ενώ δεν μου είχαν επιτρέψει ως τότε καμμιά επαφή με δικηγόρο, μου ανακοινώνουν το κατηγορητήριο. Αυτό περιλαμβάνει 5 κακουργήματα και 3 πλημμελήματα, και πιο συγκεκριμένα εμπρησμό τελειωμένο και σε απόπειρα, από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, έκρηξη τελειωμένη και σε απόπειρα, από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, κατασκευή και και κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού, διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, παράνομη οπλοκατοχή. Ταυτόχρονα μου είπαν ότι σε μισή ώρα θα περνούσα από τον εισαγγελέα. Παράλληλα μου ανακοίνωσαν ότι για την ίδια υπόθεση καταζητούνται άλλοι 3 αναρχικοί, που αντιμετωπίζουν το ίδιο κατηγορητήριο.
Από την πρώτη στιγμή τους δήλωσα πως είμαι αναρχικός και πως δεν αποδέχομαι καμμιά κατηγορία.
Είναι περισσότερο από εμφανές ότι η χρονική συγκυρία που συμβαίνουν όλα αυτά δεν είναι καθόλου τυχαία. Σε μια περίοδο αναδιάταξης του ελέγχου και της καταστολής και επίθεσης σε κάθε μορφής δικαιώματα και κοινωνικές κατακτήσεις, το κράτος και οι μηχανισμοί του ενεργοποιούν κάθε δυνατό μέσο για να πετύχουν την εδραίωσή τους. Στην προκειμένη περίπτωση, ποινικοποιώντας πολιτικά φρονήματα και συντροφικές σχέσεις, ενεργοποιούν τον λεγόμενο αντιτρομοκρατικό νόμο και δημιουργούν τον εσωτερικό εχθρό: τους «τρομοκράτες» αναρχικούς. Από κοντά και τα Μ.Μ.Ε. που κομματιάζουν κάθε έννοια αξιοπρέπειας στο βωμό του θεάματος.
Από το βράδυ της Πέμπτης 29/11/2007 βρίσκομαι προφυλακισμένος στις δικαστικές φυλακές Κομοτηνής, περιμένοντας τη δίκη.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τίποτα δεν τέλειωσε και όλα συνεχίζονται.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ
Βαγγέλης Μποτζατζής 30/11/2007
Δικαστικές Φυλακές Κομοτηνής
ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΠΟΤΖΑΤΖΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ:
Τίποτα δεν είναι πρωτόγνωρο ή πρωτοφανές για όποιον έχει τα μάτια του ανοιχτά και δεν διακατέχεται από αυταπάτες. Δικαστές, εισαγγελείς και ανακριτές προφυλακίζουν για κάθε υπόθεση που φτάνει στα χέρια τους και μοιράζουν ισόβιες για να αποκρύψουν τη συμμετοχή τους σε παραδικαστικά κυκλώματα, που χρησιμοποιούν τη 18μηνη προφυλάκιση ως ποινή για υποθέσεις που ξέρουν ότι θα αθωωθούν στο ακροατήριο, ακολουθώντας τις προσταγές των εκάστοτε αφεντικών τους. Αστυνομικοί που εξευτελίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια στα αστυνομικά κρατητήρια, που πυροβολούν εν ψυχρώ άοπλους μετανάστες στα σύνορα, που πυροβολούν στο κεφάλι για να «σώσουν» ασφαλισμένα χρήματα, που «αυτοκτονούν» κρατούμενους, που ψεκάζουν με χημικά όσους αποφασίζουν να εναντιωθούν στη βούληση των κυρίαρχων. ΜΜΕ και δημοσιογράφοι, υπάλληλοι κομμάτων, υπουργών, βουλευτών και εφοπλιστών, παρουσιάζουν μια αντικειμενικότητα που δεν είναι παρά το συμφέρον των αφεντικών τους. Εντολοδόχοι που δεν διστάζουν να ξεπουληθούν με αντάλλαγμα τα λεφτά και την εργασιακή τους ανέλιξη. Και πλάι σε όλο αυτό το συρφετό των θεσμικών, ένας διάχυτος κοινωνικός χαφιεδισμός. Φορτηγατζήδες, καταστηματάρχες και φρουροί, καθημερινοί χαφιέδες, υπερασπιστές του «τίμιου ιδρώτα» των τραπεζών, σεκιουριτάδες και ένστολοι, παντού επιτήρηση και κοινωνικός έλεγχος. Απέναντι στη βουβαμάρα και την υποταγή που επιβάλλει αυτό το καθολικό πλέγμα εξουσίας, στέκονται αυτοί και αυτές, που με καθαρό βλέμμα και με αποφασισμένα βήματα, βαδίζουν στους δρόμους της εξέγερσης. Είτε μέσα από τα κάτεργα της κοινωνίας, είτε μέσα από την κοινωνία κάτεργο, ο αγώνας συνεχίζεται…
ΛΕΥΤΕΡΙΑ στους αναρχικούς Γιάννη Δημητράκη, Γιώργο Βούτση- Βογιατζή, Μάριο Τσουραπά, Χρυσόστομο Κοντορεβυθάκη, Νίκο Κουνταρδά.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ στον αγωνιστή Βαγγέλη Πάλλη
Αλληλεγγύη στους 3 διωκόμενους συντρόφους
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ
ΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΩΝ 3 ΔΙΩΚΟΜΕΝΩΝ:
Ο σύντροφος Β. Μποτζατζής προσάγεται από αστυνομικούς με πολιτικά, ενώ βρισκόταν στο σπίτι της φίλης του στην Ά. Πόλη και κατάσχεται το αυτοκίνητό του. Οδηγείται στην Γ.Α.Δ.Θ. , όπου κρατείται πάνω από 48 ώρες, σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης και χωρίς νομική κάλυψη.
Την ίδια μέρα, Δευτέρα πρωί, και ενώ οι μπάτσοι έχουν ήδη εισβάλει στο σπίτι του Βαγγέλη και στο σπίτι της φίλης του, προσάγεται και η ίδια από το χώρο εργασίας της.
Το μεσημέρι και το απόγευμα της ίδιας μέρας, γίνονται άλλες 4 προσαγωγές συντρόφων που συνδέονται φιλικά και πολιτικά με το Βαγγέλη. Οι δύο επίσης εν ώρα εργασίας τους, ενώ οι άλλοι δύο μέσα από καφετέρια, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Αργά το βράδυ οι 4 αφήνονται ελεύθεροι, ενώ προηγείται συγκέντρωση αλληλεγγύης όπου παρευρεθήκαμε πάνω από 100 άτομα έξω από τη Γ.Α.Δ.Θ.. Ο Βαγγέλης και η φίλη του συνεχίζουν να κρατούνται.
– Τρίτη 27/11/07 μετά από 35 ώρες κράτησης η φίλη του Βαγγέλη αφήνεται ελεύθερη. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας η Άνω Πόλη (δηλ. η ευρύτερη περιοχή γύρω από τους χώρους κατοικίας μας) πολιορκείται από δυνάμεις της αστυνομίας. Δύο κλούβες παρατάσσονται στα όρια της γειτονιάς και δεκάδες ασφαλίτες, ζητάδες και περιπολικά κινούνται προκλητικά στην περιοχή. Το απόγευμα της ίδιας μέρας πληροφορούμαστε ότι γίνεται έφοδος της αντιτρομοκρατικής στις κατοικίες μας. (σημ.: στο ένα από τα δύο σπίτια χωρίς την παρουσία δικηγόρων ή κατοίκου, ενώ στο άλλο προσάγεται και μια συντρόφισσα που αφήνεται ώρες αργότερα). Αυτό το γεγονός μας κατέστησε πλέον σαφές, ότι η αστυνομία προσπαθεί να στήσει ένα βρώμικο παιχνίδι εις βάρος μας κατασκευάζοντας “ενόχους”.
– Την Τετάρτη 28/11/07, με βάση μια ανυπόστατη, κατασκευασμένη κατάθεση της φίλης του Βαγγέλη, προϊόν εκβιασμών, απειλών, ψυχολογικής βίας και πίεσης, στήνεται ένα απίστευτο κατηγορητήριο για τον Βαγγέλη και εκδίδονται άλλα 3 εντάλματα σύλληψης εις βάρος μας.
Οι κατηγορίες που μας αποδίδουν είναι 5 κακουργήματα και 3 πλημμελήματα, και συγκεκριμένα: εμπρησμός τελειωμένος και σε απόπειρα από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, έκρηξη τελειωμένη και σε απόπειρα από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού, διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, εγκληματική οργάνωση, τρομοκρατικές πράξεις από κοινού και κατ’ εξακολούθηση, παράνομη οπλοκατοχή.
Ο Βαγγέλης αρνείται τις κατηγορίες, δηλώνει αναρχικός και προφυλακίζεται στις δικαστικές φυλακές Κομοτηνής. Ομοίως και οι 3 μας δεν αποδεχόμαστε καμία από τις κατηγορίες.
Τα Μ.Μ.Ε. σε αγαστή συνεργασία με τους φορείς της εξουσίας αναλαμβάνουν δράση. Δημοσιοποιούνται στις εφημερίδες Μακεδονία και Έθνος, καθώς και στα κανάλια Mega, ET3, Alter και Alpha οι φωτογραφίες και των 3 μας. Έλειπε μόνο η λέξη “καταζητείται” και η αμοιβή που θα δίδονταν σε κάθε ενδεχόμενο ρουφιάνο.
Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, από την αρχή και χωρίς να αμφιβάλουμε καθόλου, επιλέξαμε την φυγή. Επιλογή τόσο συνειδητή όσο και πολιτική. Είμαστε αναρχικοί και ως τέτοιοι αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γύρω μας. Για μας ο αγώνας για ελευθερία είναι μονόδρομος. Τα δίπολα αθώος-ένοχος, ηθικός-ανήθικος, καλό-κακό, δεν τα αναγνωρίζουμε και ούτε προτειθόμαστε να το κάνουμε τώρα. Γι’ αυτό, επιλέγουμε να μην γίνουμε θύματα της εξουσίας, των διαδικασιών, των νόμων, της αυστηρότητας ή της επιείκειας.
Αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας ως πολιτικά όντα που ανήκουν στον αναρχικό-επαναστατικό χώρο. Η συμμετοχή μας σ’ αυτόν είναι ένας τρόπος να υπάρχουμε στο σήμερα δίχως να προσμένουμε καρτερικά έναν επίγειο παράδεισο κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά προωθώντας την καθημερινή αναζήτηση και την ρήξη ανάμεσα σε θεσμούς και σχέσεις για την επανάκτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Υπάρχουμε στη συνθήκη του σήμερα, χωρίς να ευαγγελίζουμε ένα “καλύτερο αύριο”, ζούμε και παλεύουμε για το τώρα, βάζοντας προοπτικές για το μέλλον. Θεωρούμε το τρίπτυχο “χθες-σήμερα-αύριο” έναυσμα για γόνιμη κριτική. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και προχωράμε πιο πέρα από αυτά.
Αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη-αντίληψη μας εχθρική προς το υπάρχον. Ενεργητικά στεκόμαστε αντίθετοι προς όλους αυτούς που αντικατοπτρίζουν αυτή τη συμβιβασμένη κοινωνία, την οποία βλέπουμε συνολικά και όχι μόνο ως προς τους εξουσιαστικούς της παράγοντες και θεσμούς αλλά και στην ολότητα των αποχαυνωμένων υπηκόων της. Αυτούς που με την “ουδέτερη” στάση τους, που μόνο ουδέτερη δεν είναι, γιατί η σιωπή είναι συνενοχή, προσπαθούν να “κατακτήσουν” μια βολεμένη θέση σε αυτό το σύστημα, κυριευμένοι από συμπλέγματα μικρο-εξουσίας. Είτε αυτούς που αναλαμβάνουν εθελοντικά το ρόλο του ευυπόληπτου πολίτη – συνειδητού ρουφιάνου όπου οι κανόνες, οι νόμοι και η τάξη αποκτούν ηθική ισχύ όμοια με την υποταγή στο θάνατο των σύγχρονων κοινωνικών νεκροταφείων.
Ήταν, είναι και θα είναι επιλογή μας να στεκόμαστε απέναντι σε όλη αυτή τη βρωμιά, και ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι τη ζωή και την ελευθερία μας, δεν μπορεί κανείς άλλος εκτός από μας να καθορίσει.
Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε επιθετικοί σε αυτόν τον κόσμο που το μοναδικό που έχει να προτάξει είναι η απάθεια είναι η απάθεια, το βόλεμα και η εθελοδουλεία.
Οι αντιλήψεις μας, μοιάζουν με ορμητικά νερά, που προσπαθούν να παρασύρουν τις προσταγές της εξουσίας, όποιες κι αν είναι οι μορφές της. Οι βράχοι των ορίων της νομιμότητας, που έντεχνα προσπαθεί αυτή να επιβάλλει στα ριζοσπαστικά κομμάτια αυτής της κοινωνίας, δεν πρόκειται να τους φράξουν το δρόμο.
Δεν συμβιβαστήκαμε και ούτε πρόκειται να συμβιβαστούμε με αυτόν τον γερασμένο κόσμο.
Επειδή ποτέ δεν κατείχαμε μια θέση στο μαντρί της εξουσίας.
Επειδή η αξιοπρέπεια μας δεν θα μας επέτρεπε ποτέ να ακολουθήσουμε οικειοθελώς την τακτική των “προβάτων επί σφαγή”.
Επειδή την “αγνή” δημοκρατία σας την γνωρίζουμε καλά, τη δημοκρατία του ολοκληρωτισμού, του ελέγχου και της ασφάλειας-ανασφάλειας.
Επειδή είμαστε άνθρωποι και δεν θα ανταλλάσσαμε την ελευθερία μας με οποιοδήποτε άλλο τίμημα.
Θα τα πούμε στη δημοκρατική σας θεατρική παράσταση που ονομάζεται δικαστήριο.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΠΟΤΖΑΤΖΗ
Δήμητρα Σ. – Κώστας Χ. – Ηλίας Ν.
Οι λέξεις έχουν τον τόπο και το χρόνο τους. Στην ώρα τους είναικοφτερές λεπίδες που διαπερνούν κάθε εμπόδιο, ενώ παράκαιρες είναι μιαανεπίτρεπτη σπατάλη.Σε συνθήκες αιχμαλωσίας (όπως η δική μου) ή φυγής (όπως των συντρόφων)αποκτούν μια άλλη δυναμική, καθώς είναι μια μορφή επίθεσης στο καθεστώςομηρίας που μας έχουν επιβάλλει.Διανύοντας την τέταρτη εποχή μέσα στη φυλακή, παραμένω προφυλακισμένοςμε ένα αστεία διογκωμένο κατηγορητήριο, που βασίζεται στον «πηγαίοκαταδιωκτισμό» ενός σεκιουριτά (ο οποίος, σύντομα θα οπλοφορεί καινόμιμα) και στον εκβιασμό της συντρόφου μου από την ασφάλειαΘεσσαλονίκης.Στο θίασο των δημίων μου συμμετέχουν επίσης εισαγγελείς, εφέτες καιανακριτές, που με δικονομικά τεχνάσματα, προσπαθούν να παρατείνουν τηνπροφυλάκισή μου.Γίνεται φανερό πως οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί –ανέκαθεν- επιδιώκουντην εδραίωσή τους μέσα από την παραδειγματική εξόντωση τωναντιφρονούντων. Απομένει στους τελευταίους να συνειδητοποιήσουν τη δυναμική τους και να την εκπληρώσουν με κάθε τρόπο, παντού και πάντα.ΑΣ ΓΙΝΟΥΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ Σ’ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑΒαγγέλης Μποτζατζής Δικαστικές Φυλακές Κομοτηνής Φθινόπωρο 2008
Αναδόμηση της Ατλαντίδας 